Şakayık çiçeği, botanik adıyla Paeonia olarak bilinir. Yaprakları 15-25 cm uzunluğunda tüysü şekildedir. Doğal olarak yetişen türleri tek katlı çiçeklere sahiptir. Katmerli olanlar ise ıslah çalışmalarıyla elde edilmiştir. Çiçeklenme zamanları Mayıs ve Haziran aylarına denk gelir. Güneşi seven bu çiçekler, besin açısından zengin, derin ve kireçli topraklarda yetişirler. Her 2-3 yılda bir Şubat ayında yanmış çiftlik gübresiyle gübrelenmelidir.

Güzel çiçekli süs bitkileri olan şakayık tohumlarının kesme çiçek olarak kullanılan çeşitleri de bulunur. Çiçeklerinin güzelliğinden dolayı bordür bitkisi olarak kullanılırlar.

Şakayık çiçeği tohumunun uzun ömürlü otsu veya yeşil çalı şeklinde birçok türü vardır. Otsu çeşitleri Asya, Avrupa ve Kuzey Amerika'da yaşarken, çalı şeklinde olanlar Çin'de doğal bir şekilde yetişir ve yaşar. Türlerinden biri olan odunsu şakayık; yaprakları büyükçe, hep yeşil, meyveleri keseli olarak bulunur. Çiçekleri kokuludur ve yemeye uygundur. Çiçekleri düz veya katmerli olabilir ve genellikle bu çiçekler Mayıs-Haziran aylarında açarlar. Rüzgâra ve soğuğa karşı dirençli olan bu bitki türü sıcak ve ılıman iklimlerde yetişir.

Orman gülü türü ise içeriye doğru girintileri olan oval yapraklara sahiptir. Çiçekleri genellikle Nisan-Haziran aylarında açar. Derin ve humusça zengin olan topraklarda daha iyi yetişirler. Serin, ılıman iklimlerde yetişmeye uygundur. Suyu çok severler. Bunlar bazı şakayık çiçeği türlerine örnek olarak verilebilir.

Şakayık çiçeği tohumu üretimi genellikle üç yöntemle gerçekleştirilir:

Şakayık çiçeği tohumu üretiminde dikkat edilmesi gereken birkaç önemli nokta bulunmaktadır. Tohumların olgunlaşmasına ve doğru zamanda toplanmasına dikkat edilmelidir. Ayrıca, aşılama sırasında kullanılan kalemin sürgün gözünün olması, bitkinin sağlıklı bir şekilde gelişmesini sağlar.

Şakayık çiçeği, hem estetik hem de biyolojik açıdan oldukça değerli bir bitkidir. Doğru koşullar sağlandığında uzun ömürlü ve gösterişli çiçekler elde edilebilir.